Wat We Doen
Simba Health focust op toegankelijkheid tot specialistische zorg voor iedereen. Klik op de icoontjes hieronder.
APPARATUUR
Het begon allemaal toen ...
Elk ziekenhuis heeft de juiste apparatuur nodig om een bepaalde zorgstandaard te kunnen leveren. Het varieert van basisapparatuur zoals bedden, back-upgeneratoren (vrij belangrijk in Afrika), diagnostische apparatuur (laboratorium, röntgenstraling) tot gespecialiseerde chirurgische en anesthesieapparatuur. De beschikbaarheid van sommige apparatuur is cruciaal voor de ziekenhuizen, maar de mogelijkheden om deze lokaal te verkrijgen zijn beperkt. Simbahealth probeert in die behoefte te voorzien. Door deze aanpak op maat proberen we te voorkomen dat onnodige apparatuur, maar ‘gebruiksklare’ artikelen worden verzonden.
SAMENWERKING
Hand in hand…
In samenwerking met het lokale ziekenhuismanagement en personeel hebben we een brug gebouwd om de mensen in de regio te versterken en betaalbare specialistische chirurgische zorg te bieden. In eerste instantie door tweemaal per jaar met een team van Nederlandse vrijwilligers ter plaatse zorg te bieden. Sinds 2022 zijn Erik en Jiska teruggekeerd naar Sengerema om een meer duurzame verbetering van de zorg te faciliteren. In samenwerking met de lokale staf en met hulp van SimbaHealth en stichting Pharus wordt letterlijk en figuurlijk gebouwd aan een betere gezondheidszorg voor het Lake District. Zo is in 2023 een nieuwe Spoed Eisende Hulp gebouwd en een nieuwe ambulance gedoneerd en in 2024 een nieuw OK-complex gebouwd met daarboven een verdieping met onderwijsfaciliteiten.
ONDERWIJS
Leren van…
Naast infrastructuur is ook doorgeven van kennis van groot belang. Het Faith-based Sengerema District Hospital is met 320 bedden een trainingsfaciliteit voor artsen en verpleegkundigen en verbonden met het Universitair Ziekenhuis Bugando Medical Center in Mwanza. Lesgeven behoort tot de dagelijkse praktijk.
Op basis van noden en wensen van de lokale staf worden teams van vrijwilligers samengesteld om bijvoorbeeld de implementatie van nieuwe apparatuur te ondersteunen. Deze inzet is niet alleen gewenst in de directe patiëntenzorg zoals anaesthesie, chirurgie of fysiotherapie, maar ook organisatorisch, ICT en techniek. De nieuwe onderwijsfaciliteiten boven het OK-complex bieden ruimte om lokaal onderwijs maar ook regionale en landelijke seminars te geven. Een week na de opening werd de eerste regionale cursus voor opvang en behandeling van traumaslachtoffers al gegeven waaraan naast ziekenhuisstaf ook traditionele ‘bonesetters’ uit de omliggende dorpen deelnamen.
CHIRURGIE
Volgens de WHO hebben 5 miljard mensen geen toegang tot veilige chirurgische en anesthesiezorg. Sterfte en morbiditeit als gevolg van veel voorkomende aandoeningen die een operatie vereisen, zijn in de armste regio's van de wereld toegenomen. Tegelijkertijd is de ontwikkeling van veilige, essentiële, levensreddende chirurgische en anesthetische zorg in lage- en middeninkomenslanden (LMIC's) gestagneerd of afgenomen. Zelfs met beperkte gegevens suggereren conservatieve schattingen dat chirurgische aandoeningen verantwoordelijk zijn voor 15% van de totale wereldwijde ziektelast en 25 miljoen voor invaliditeit gecorrigeerde levensjaren.
“Levensveranderende procedures..”
Een belangrijke groep zijn kinderen met zichtbare misvormingen. Deels aangeboren, zoals klompvoeten, deels verworven zoals Engelse Ziekte (kromme benen) of door niet adequaat behandeld letsel t.g.v. een ongeval. Deze kinderen vallen buiten de maatschappij en krijgen geen kans om naar school te gaan.
De letsels door ongevallen, ook bij volwassenen, vormen wereldwijd een steeds groter wordend gezondheidsprobleem. Elke dag sterven 16.000 mensen aan verwondingen, en voor elke persoon die sterft, raken er nog enkele duizenden gewond, velen van hen met blijvende gevolgen (WHO, richtlijnen voor essentiële traumacare). Door suboptimale behandeling van hun letsels kunnen de slachtoffers van ongevallen soms niet meer aan het werk. Hierdoor worden ze hun familie en de gemeenschap tot last (WHO).
De bevolking van het platte land van het Lake district behoort tot de armsten van Tanzania. Ze krijgen vaak ondermaatse zorg omdat ze uit kostenoverweging niet naar het ziekenhuis gaan, wat resulteert in een verslechtering van de sociaaleconomische status. Door aangeboren en verworven letsels aan de armen en benen beter te behandelen worden handiaps voorkomen hetgeen de gehele bevolking ten goede komt. Een veilige operatiekamer met röntgenapparatuur is daarvoor onmisbaar en inmiddels gerealiseerd. Hiermee is een grote verbeterslag behaald in de behandeling van letsels aan botten.
